1,2-Dichloroetan [107-06-2]

1,2-Dichloroetan

1,2-Dichloroetan jest organicznym związkiem chemicznym i chloropochodną etanu. Występuje w postaci bezbarwnej cieczy o zapachu zbliżonym do chloroformu. Związek ten jest słabo rozpuszczalny w wodzie. Miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi.
Jest toksyczny, wysoce łatwopalny i prawdopodobnie rakotwórczy.

Otrzymywanie:

Tą chloropochodną etanu otrzymuje się z etylenu i chloru. Związek ten po raz pierwszy został wytworzony w 1795 roku w Holandii, stąd dawniej był nazywany olejem chemików holenderskich.

CIEKAWOSTKA!

Prawie 20 milionów ton 1,2-dwuchloroetanu jest produkowanych rocznie w Stanach Zjednoczonych, Europie Zachodniej i Japonii. Produkcja tego związku odbywa się głównie w wyniku reakcji etylenu i chloru, katalizowanej chlorkiem żelaza(III).
1,2-Dichloroetan wytwarza się również przez katalizowane chlorkiem miedzi(II) oksychlorowanie etylenu.

Zastosowanie:

1,2-Dichloroetan znajduje najczęściej zastosowanie przy produkcji chlorku winylu, który z kolei używa się do produkcji rur z polichlorku winylu (PCW), mebli i tapicerki samochodowej, okładzin ściennych, artykułów gospodarstwa domowego i części samochodowych. PCW produkuje się na szeroką skalę przez Anwil we Włocławku, który jest jedynym producentem w Polsce.
1,2-Dichloroetan wykorzystuje się też jako rozpuszczalnik m.in. żywic, asfaltu, kauczuku, do ekstrakcji tłuszczów oraz olejów.
Kiedyś związek ten używało się jako odtłuszczacz i zmywacz do farb, ale obecnie zaprzestano jego wykorzystywania ze względu na jego toksyczność i możliwą rakotwórczość. Jako przydatny odczynnik „element budulcowy” jest stosowany jako półprodukt w produkcji różnych związków organicznych, takich jak etylenodiamina.