| Postać | Ciało stałe |
|---|---|
| Wzór chemiczny | C₈H₄O₃ |
| Numer WE | 201-607-5 |
| Numer CAS | 85-44-9 |
| Masa molowa | 148,11 g/mol |
| Rozpuszczalność w wodzie | 6 g/dm³ (0˚C) |
| Temperatura topnienia | 131˚C |
| Temperatura wrzenia | 285˚C |
| Temperatura samozapłonu | 580˚C |
| Wartość pH | 2 [0,6% w/w, 20˚C] |
| Gęstość | 1,527 g/cm³ (20˚C) |
| Inne nazwy/Synonimy | 2-Benzofurano-1,3-dion, Bezwodnik kwasu 1,2-benzenodikarboksylowego, Bezwodnik kwasu ftalowego, Phthalic anhydride |
| ADR/RID | – |
Bezwodnik ftalowy
Bezwodnik ftalowy należy do organicznych związków chemicznych. Jest bezwodnikiem kwasu ftalowego i występuje w postaci bezbarwnego ciała stałego krystalizującego w formie igieł.
Ponadto jest słabo rozpuszczalny w wodzie, alkoholu etylowym i eterze dietylowym, natomiast dobrze w estrach i ketonach. Pod wpływem wilgoci ulega hydrolizie do kwasu ftalowego.
Bezwodnik ten po raz pierwszy został otrzymany w 1836 roku przez Augusta Laurenta. Reakcja ta zaszła w wyniku katalitycznego utlenienia naftalenu. Metoda ta stosowana jest do dziś. Obecnie głównym źródłem przemysłowym jest utlenianie ortoksylenu. Ponadto bezwodnik ten można także uzyskać bezpośrednio poprzez dehydratację kwasu ftalowego.
Zastosowanie:
Związek ten znajduje zastosowanie przede wszystkim jako substrat do produkcji plastyfikatorów będących głównie estrami ftalowymi i wypełniaczy do produkcji polimerów oraz barwników. Bezwodnik kwasu 1,2-benzenodikarboksylowego w wyniku kondensacji z fenolem tworzy fenoloftaleinę, która jest użyteczna jako wskaźnik kwasowo-zasadowy. Ponadto ważnym zastosowaniem jest też produkcja antrachinonu i jego pochodnych. Z kolei w reakcji ze stężonym amoniakiem daje ftalimid, który jest ważnym substratem do syntezy Gabriela.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.