Błękit bromotymolowy [76-59-5]

Błękit bromotymolowy

Błękit bromotymolowy to organiczny związek chemiczny, który jest pochodną błękitu tymolowego. Występuje w postaci czerwonego proszku, który praktycznie nie rozpuszcza się wodzie. Podczas gdy rozpuszcza się w alkoholu etylowym. Związek ten używamy jako wskaźnik do określania pH. W środowisku kwaśnym zabarwia się na żółto, w środowisku zasadowym na błękitno, natomiast w środowisku obojętnym ma barwę zieloną. Zakres zmiany barwy pH mieści się w granicach 6,0-7,6. Jest to spowodowane obecnością jednej grupy odciągającej elektrony jaką jest atom bromu i dwóch umiarkowanych grup donorowych, których rolę pełnią podstawniki alkilowe.
Innymi słowy protonowana postać błękitu bromotymolowego ma szczytową absorpcję przy długości (fali) wynoszącej 427 nm w roztworach kwaśnych przepuszczając żółte światło. Natomiast w roztworach zasadowych forma deprotonowana ma szczytową absorpcję przy 602 nm – przepuszcza światło niebieskie. Warto też dodać, że silnie kwasowy błękit bromotymolowy przyjmuje purpurową barwę.

Dodatkowo szkielet węglowy błękitu bromotymolowego jest wspólną cechą wielu wskaźników w tym zieleni bromokrezolowej, błękitu tymolowego oraz czerwieni chlorofenolowej.
Ponadto dibromotymolsulfoftaleina jest syntetyzowana poprzez dodanie pierwiastkowego bromu do błękitu tymolowego w roztworze lodowatego kwasu octowego.

Zastosowanie błękitu bromotymolowego:

Błękit bromotymolowy stosujemy głównie jako wskaźnik pH. Związek ten może być stosowany w celu obserwacji aktywności fotosyntetycznej lub jako wskaźnik oddechowy (po dodaniu CO₂ następuję zmiana barwy na żółtą).
Ponadto wskaźnik ten w połączeniu z czerwienią fenolową jest wykorzystywany do monitorowania aktywności enzymu grzybowej asparaginazy. Czerwień fenolowa przyjmuje różowy kolor natomiast błękit bromotymolowy niebieski, co wskazuje na wzrost pH oraz aktywność enzymu. Dodatkowo odczynnik jest używany w laboratorium do barwienia preparatów biologicznych.
Czasami również jest stosowany w celu wybarwienia ścian komórkowych lub jąder komórkowych pod mikroskopem. Ważnym aspektem jest też fakt, iż bromotymol stosuje się w położnictwie do wykrywania przedwczesnego pęknięcia błon płodowych. Płyn owodniowy ma zazwyczaj pH> 7,2, dlatego bromotymol zmienia kolor na niebieski po kontakcie z płynem wyciekającym z owodni.