Lakmus wskaźnik [1393-92-6]

Lakmus wskaźnik

Jest to wyciąg z porostu Rocella fuciformis występujących u wybrzeży Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego. Zawiera naturalny barwnik – azolitminę. W roztworach zasadowych zabarwia się na niebiesko, w obojętnych na fioletowo, a w kwaśnych na różowo. Zmiana koloru następuje w zakresie pH 4,5–8,3 w 25°C (77°F).
Neutralny papierek lakmusowy jest fioletowy. Mokry papierek lakmusowy może być również używany do badania gazów rozpuszczalnych w wodzie, które wpływają na kwasowość lub zasadowość; gaz rozpuszcza się w wodzie, a powstały roztwór barwi papierek lakmusowy. Na przykład gaz o odczynie zasadowym jakim jest amoniak, zmienia kolor papierka lakmusowego z czerwonego na niebieski.

Wskaźniki kwasowo-zasadowe oparte na lakmusie zawdzięczają swoje właściwości chromoforowi 7-hydroksyfenoksazonu.

CIEKAWOSTKA!
Słowo „lakmus” pochodzi od starego nordyckiego słowa oznaczającego „barwnik” lub „kolor”. Lakmus został użyty po raz pierwszy około 1300 roku przez hiszpańskiego lekarza Arnaldusa de Villa Nova.

Zastosowanie:

Lakmus wskaźnik stosuje się przede wszystkim w postaci papierków lakmusowych, które zwilża się badanym roztworem. Zwilżone roztworem papierki pozwalają wykryć obecność kwasów w gazach. Pod wpływem takich utleniaczy jak np. chlor, lakmus trwale się odbarwia.