| Postać | Ciało stałe |
|---|---|
| Wzór chemiczny | C6H6O |
| Numer WE | 203-632-7 |
| Numer CAS | 108-95-2 |
| Masa molowa | 94,11 g/mol |
| Rozpuszczalność w wodzie | 7,6% |
| Temperatura topnienia | 38 – 42˚C |
| Temperatura wrzenia | 180 – 182˚C |
| Temperatura samozapłonu | 605˚C |
| Wartość pH | ok. 5 (5%, 20˚C) |
| Gęstość | 1,07 g/cm3 (20˚C) |
| Inne nazwy | Hydroksybenzen, Karbol, Kwas fenowy, Benzenol, Phenolum, Kwas fenylowy, Phenol Pochodne: 2,6-dwuchlorofenol-indofenol sól Na, 2-chlorofenol, P-aminofenol, 4-aminofenolu HCl, 2,4-ksylenol (2,4-dwumetylofenol), O-nitrofenol, P-nitrofenol, P-nitrozofenol, 2-fenylo-fenol (o-hydroksydwufenyl; bifenyl-2-ol) |
Poniżej stopnie czystości i wielkość opakowań:
Fenol
Fenol to organiczny związek chemiczny, najprostszy związek z grupy alkoholi aromatycznych. W tym związku grupa hydroksylowa połączona jest bezpośrednio z pierścieniem aromatycznym, co wpływa na jego właściwości – m.in. na wzrost właściwości kwasowych.
Hydroksybenzen w temperaturze pokojowej jest bezbarwnym, krystalicznym ciałem stałym. W kontakcie ze światłem lub powietrzem, następuje jego częściowe utlenienie, w wyniku którego zmienia swoją barwę na różową, brunatną lub czarną.
Po raz pierwszy został on otrzymany ze smoły węglowej w 1832 r. przez niemieckiego chemika Friedliba Rungego.
Natomiast obecnie najważniejszą metodą otrzymywania jest metoda kumenowa. Dodatkowo C6H6O można jeszcze otrzymać poprzez utlenianie toluenu.
Zastosowanie:
Do najważniejszych zastosowań fenolu możemy zaliczyć m.in. produkcję żywic fenolowo-formaldehydowych (np. bakelitu), leków (np. aspiryny), detergentów, herbicydów, fungicydów i barwników. Należy do jednych z najwcześniej stosowanych środków przeciwbakteryjnych. Sam C6H6O był używany w roztworze wodnym jako środek bakteriobójczy. Wodny roztwór fenolu, nazywany niegdyś karbolem, stosowany był do dezynfekcji pomieszczeń.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.