| Postać | Ciało stałe/roztwór |
|---|---|
| Wzór chemiczny | Pb(NO₃)₂ |
| Numer WE | 233-245-9 |
| Numer CAS | 10099-74-8 |
| Masa molowa | 331,21 g/mol |
| Rozpuszczalność w wodzie | ok. 525 g/dm³ (20˚C) |
| Temperatura topnienia | 470˚C |
| Wartość pH | 3 – 4 [5%, 20˚C] |
| Gęstość | 4,53 g/cm3, (20˚C) |
| Inne nazwy/Synonimy | Ołowiu azotan, Azotan ołowiu, Ołowiu (II) azotan, Ołowiawy azotan, Bis(azotan) ołowiu, Trioksydoazotan(1−) ołowiu(2+) Lead (II) nitrate |
| ADR/RID | UN 1469, 5.1(II) |
Ołowiu(II) azotan
Ołowiu(II) azotan to nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i ołowiu na +2 stopniu utlenienia. Azotan ołowiu(II) występuje w postaci bezbarwnych kryształów lub białego proszku. Jest rozpuszczalny w wodzie (w temp. 20 °C – 52,2 g na 100g H2O), a jego roztwór ma odczyn kwaśny.
Powyżej temperatury 470 °C rozkłada się na tlenki azotu i ołowiu.
Ma właściwości utleniające, dlatego należy go przechowywać z dala od materiałów palnych. Jest toksyczny. LD50 (szczur, doustnie) wynosi 93 mg/kg. Działa drażniąco na skórę, oczy, płuca i błony śluzowe.
CIEKAWOSTKA!!!
Azotan ołowiu został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1597 roku przez alchemika Andreasa Libaviusa. Nazwał on tę substancję plumbum dulce, co oznacza „słodki ołów, ze względu na jego smak.
Zastosowanie:
Ze względu na właściwości utleniające azotan ołowiu używa się w produkcji zapałek, materiałów wybuchowych oraz w przemyśle barwników. Ponadto związek ten jest stosuje się jako stabilizator ciepła w nylonie i poliestrach. Ogrzewanie Pb(NO₃)₂ jest wygodnym sposobem wytwarzania dwutlenku azotu. W chemii organicznej można go stosować do otrzymywania izotiocyjanianów z ditiokarbaminianów.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.