| Postać | Białe ciało stałe |
|---|---|
| Wzór chemiczny | C4H8N2O2 |
| Numer WE | 202-420-1 |
| Numer CAS | 95-45-4 |
| Masa molowa | 116,11 g/mol |
| Rozpuszczalność w wodzie | 0,6 g/dm3 (20°C) |
| Temperatura topnienia | 238 – 242°C |
| Inne nazwy/Synonimy | Dwumetyloglioksym, Diacetylodioksym, Dioksym diacetylu, Dwuoksym dwuacetylu, |
Dimetyloglioksym
Związek ten jest bezbarwną substancją stałą, nierozpuszczalną w wodzie. Łatwo rozpuszcza się w alkoholu i eterze. To organiczny związek z grupy oksymów. Jego skrót to dmgH2 dla formy obojętnej, a dmgH− dla formy anionowej, gdzie H oznacza wodór.
Otrzymywanie:
Dimetyloglioksym można otrzymać w wyniku reakcji butanonu z azotynem etylu w środowisku kwasu solnego. Reakcja przebiega z wytworzeniem monooksymu biacetylu. Uzyskany związek pośredni poddaje się reakcji z solą sodową kwasu hydroksyloamino-1-sulfonowego.
CIEKAWOSTKA!
Odczynnik ten został wprowadzony do chemii w roku 1905. Jest jednym z najlepiej poznanych odczynników organicznych i klasycznym przykładem stosowania związków o charakterze wewnątrzkompleksowym w analizie chemicznej.
Zastosowanie:
Dimetyloglioksym stosuje się do wykrywania i oznaczania takich metali jak: Au, Ce, Ni, Pb, Pd, Re,Sn i V. Z niklem tworzy czerwony, trudno rozpuszczalny osad. Jest składnikiem odczynnika Czugajewa. Jego kompleksy koordynacyjne są przedmiotem zainteresowania teoretycznego jako modele dla enzymów oraz jako katalizatory. Ponadto kompleksy te służą do oddzielania wyżej wymienionych kationów od roztworów soli metali oraz w analizie grawimetrycznej.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.