| Postać | Ciało stałe |
| Wzór chemiczny | C13H9N |
| Numer CAS | 260-94-6 |
| Numer WE | 205-971-6 |
| Masa molowa | 179,22 g/mol |
| Gęstość | 1,005 g/cm³ (20 °C) |
| Temperatura topnienia | 110,06 °C |
| Temperatura wrzenia | 346,9 °C (1013 hPa) |
| Rozpuszczalność w wodzie | 0,0466 g/kg (25 °C) |
| Inne nazwy/Synonimy | Dibenzopirydyna, Benzochinolina, Azantracen |
| ADR/RID | UN 2713, 3(6.1.), III |
Akrydyna [260-94-6]
To związek heterocykliczny o szkielecie węglowym antracenu zawierający azot. Rozpuszczalny w alkoholu. Lotny z parą wodną. Wywołuje podrażnienie błon śluzowych i egzemę. Występuje w małych ilościach w smole pogazowej.
Otrzymywanie:
Akrydynę i jej pochodne możemy otrzymać w wyniku wielu procesów syntetycznych. Podczas syntezy akrydyny metodą Bernthsena, difenyloamina ulega kondensacji z kwasem karboksylowym w obecności chlorku cynku. Gdy kwasem karboksylowym jest kwas mrówkowy, reakcja przebiega z wytworzeniem macierzystej akrydyny. Przy obecności wyższych kwasów karboksylowych otrzymujemy pochodne podstawione przy mezo atomie węgla.
CIEKAWOSTKA!
Carl Gräbe i Heinrich Caro po raz pierwszy wyizolowali akrydynę w 1870 roku ze smoły węglowej. Akrydynę oddziela się od smoły węglowej przez ekstrakcję rozcieńczonym kwasem siarkowym.
Zastosowanie:
Stosowany do produkcji niektórych barwników (np. oranżu akrydyny) i leków (atebryna). W postaci chlorowodorku – odczynnik do wykrywania: Au, Bi, Cd, Co, Cu, Fe, Hg, Ni, Pd, Pt i Zn (w obecności KSCN albo NH4SCN powstają charakterystyczne kryształy), stosowany również jako wskaźnik fluorescencyjny.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.