| Postać | Ciecz |
|---|---|
| Wzór chemiczny | C6H5NH2 |
| Numer WE | 200-539-3 |
| Numer CAS | 62-53-3 |
| Masa molowa | 93,12 g/mol |
| Rozpuszczalność w wodzie | 36 g/l |
| Temperatura topnienia | – 6˚C |
| Temperatura wrzenia | 184 °C (1013 hPa) |
| Temperatura samozapłonu | 540˚C |
| Wartość pH | 8.8 (36 g/l, H₂O, 20 °C) |
| Gęstość | 1.02 g/cm3 (20 °C) |
| Inne nazwy/Synonimy | Anilina, Benzenoamina, Aminobenzen, Fenyloamina, Aniline |
| ADR/RID | UN 1547, 6.1(II) |
Anilina
Anilina jest najprostszą aminą aromatyczną. Występuje w postaci bezbarwnej, oleistej cieczy o charakterystycznym zapachu (zepsutych ryb). Pod wpływem światła brązowieje. Związek ten jest słabo rozpuszczalny w wodzie. Dobrze rozpuszcza się w alkoholu i eterze. Fenyloamina z kwasami tworzy sole.
C6H5NH2 możemy otrzymać:
1) w wyniku redukcji nitrobenzenu,
2) z benzenu w procesie dwuetapowej reakcji nitrowania/redukcji,
3) poprzez amonolizę chlorobenzenu,
4) w reakcji fenolu z amoniakiem w obecności chlorku cynkowego jako katalizatora
CIEKAWOSTKA!!!
W 1856 roku uczeń von Hofmanna, William Henry Perkin rozpoczął produkcję pierwszego komercyjnego syntetycznego barwnika. Następnie pojawiły się inne barwniki anilinowe, takie jak fuksyna, safranina i indulina.
Zastosowanie:
Związek ten znajduje zastosowanie przede wszystkim w przemyśle półproduktów i barwników (barwniki anilinowe). Składnik smoły pogazowej. Ponadto jest też stosowany w przemyśle farmaceutycznym oraz organicznym, gdzie wykorzystywany jest do produkcji materiałów wybuchowych oraz jako paliwo rakietowe.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.