Postać | Ciało stałe |
---|---|
Wzór chemiczny | C20H12O5 |
Numer WE | 219-031-8 |
Numer CAS | 2321-07-5 |
Masa molowa | 332,32 |
Rozpuszczalność w wodzie | 0,3 g/dm3 (20°C) |
Temperatura topnienia | < 316°C |
Inne nazwy/Synonimy | 3′,6′-Dihydroksyspiro[2-benzofurano-3,9′-ksanten]-1-on, Fluoresceinum, Fluoresceinum natricum |
Poniżej stopnie czystości i wielkości opakowań:
Fluoresceina
Fluoresceina jest związkiem organicznym. Pochodna ksantenu będąca barwnikiem należącym do grupy trifenylometanu. W zależności od odczynu środowiska związek ten może występować w postaci laktonu lub soli mono lub disodowej. Występuje w postaci czerwonych kryształów. Jest nierozpuszczalny w węglowodorach, trudno rozpuszczalny w alkoholu i eterze. Z kolei łatwo rozpuszcza się w gorącej anilinie, acetonie i stężonym kwasie siarkowym. Roztwory wodne C20H12O5 są żółte i wykazują zieloną, bardzo silną fluorescencje, widoczną nawet przy rozcieńczeniu 1:40 000 000. Pod wpływem zasad zmieniają barwę na zieloną, co jest spowodowane zmiana struktury i powstaniem soli sodowej.
Związek ten możemy otrzymać przez stapianie rezorcyny z bezwodnikiem kwasu ftalowego.
Zastosowanie:
Fluoresceina jako barwnik jest stosowany jako znacznik fluorescencyjny do wielu zastosowań, natomiast w farbiarstwie jest używana tetrabromofluoresceina (eozyna). Ponadto jest też użyteczna w analizie chemicznej jako wskaźnik adsorpcyjny oraz jako barwnik fluoryzujący. Z kolei pochodną fluoresceiny, występującą w postaci leukobarwnika wykorzystuje się w kryminalistyce, do fluorescencyjnego wykrywania obecności krwi na miejscu zbrodni.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.