| Postać | ciało stałe/roztwór |
|---|---|
| Wzór chemiczny | C2H2O4 (bezwodny) C2H2O4 x 2H2O (dihydrat) |
| Numer WE | 205-634-3 |
| Numer CAS | 144-62-7 (bezwodny) 6153-56-6 (dihydrat) |
| Masa molowa | 90,03 g/mol (bezwodny) 126,07 g/mol (dihydrat) |
| Rozpuszczalność w wodzie | 220 g/dm3 (25˚C) (bezwodny) 100 g/dm3 (25˚C) (dihydrat) |
| Temperatura topnienia | 189˚C (bezwodny) 98- 100˚C (dihydrat) |
| Temperatura wrzenia | 149 – 160˚C (dihydrat) |
| Temperatura samozapłonu | > 400˚C |
| Gęstość | 1,9 g/cm3 (bezwodny) 0,813 g/cm3 (dihydrat) |
| Inne nazwy | oxalic acid, kwas etanodiowy, kwas etano-1,2-dikarboksylowy |
Poniżej stopnie czystości i wielkość opakowań:
Kwas szczawiowy
Kwas szczawiowy jest najprostszym kwasem dikarboksylowym o wzorze HOOC-COOH – zawiera dwie grupy karboksylowe. To białe, ciało stałe, które dobrze rozpuszcza się zarówno w wodzie jak i w rozpuszczalnikach organicznych. Z roztworów wodnych krystalizuje w postaci dwuwodnego hydratu. W wysokich temperaturach ulega dekarboksylacji do dwutlenku węgla i kwasu mrówkowego. Występuje on naturalnie w przyrodzie np. w szczawiu i rabarbarze. Ponadto można go otrzymywać poprzez ogrzewanie mrówczanu sodu, czy utlenianie związków organicznych (np. glikolu etylowego, czy cukrów) kwasem azotowym. Kwas szczawiowy ma właściwości chelatujące.
Zastosowanie:
Kwas ten znajduje zastosowanie przede wszystkim jako barwnik do tkanin, reduktor w analizie chemicznej, składnik proszków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, składnik do oczyszczania powierzchni metali i drewna oraz jako dodatek do żywności zapobiegający ciemnieniu warzyw i owoców. Ponadto stosuje się go jako substrat do syntezy „żelaza piroforycznego” w pirotechnice, środek pomocniczy przy elektrolitycznym oksydowaniu glinu oraz jako substancję wzorcową do nastawiania miana roztworów utleniających.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.